درمان‌ مسمومیت‌

درمان‌ عمومی مسمومیت‌ها
(مسمومیت غذایی، مسمومیت با زهر، مارگزدگی و عقرب‌گزیدگی، مسمومیت داخلی براثر کم‌کاری و اختلال کلیه یا طحال و…)

اقدامات مقدماتی هنگام مسمومست ها :

– اولین کار ضروری در برخورد با فردی که دچار مسمومیت شده، جلوگیری از جذب سم به بدن است:
۱-استفراغ:
 در مورد مسمومیت از طریق خوراک بهترین راه استفراغ است، اگر کسی غذای مسموم یا زهر خورده باید به هر وسیلع ای استفراغ کند تا سم وارد بدنش نشود. (البته مواردی استثنا شده در صورتی که مسمومیت به وسیله نفت یا اسید باشد و یا فشارخون بالا باشد بهتر است مدتی بگذرد)
– داروهای قی آور مثل ترکیب (یک استکان گلاب داغ + یک استکان آب ولرم + ۲ قاشق غذاخوری نمک دریا) بخورد تا بیمار بالا بیاورد و معده و کبدش از وجود عامل مسمومیت زا پاکسازی گردد.
۲- در مورد مارگزیدگی و عقرب‌گزیدگی، موضع گزیدگی باید فوراً #حجامت شود، البته در طب جدید هم توصیه شده در این موارد با یک تیغ زخمی به شکل سلیب در موضع گزیدگی ایجاد شود و با دهان مکیده شود.
۳- اگر مدت زیادی در حدود سه ساعت از مسمومیت میگذرد بهتر است که فرد داروی مسهل مانند چهار قاشق روغن زیتون با یک استکان گلاب گرم بخورد تا زهر با روغن مخلوط شود و بعد خارج شود.

-دومین کار جلوگیری از انتشار سم در بدن است.
۱- نخوردن آب زیرا آب انتشار سم در بدن را تسریع می‌کند، البته مواردی هم بلامانع است. در بعضی موارد گفته شده حتی روغن هم خورده نشود.
۲- انجام ندادن فعالیت بدنی چون مواد ناصالح و سموم توسط بافتها جذب میشوند.
۳- دراز نکشیدن و نخوابیدن چون باعث باقی ماندن مواد سمی در روره میشود.
۴- ادرار کردن: نیم ساعت پس از اسهال  جهت پاکسازی بافتها از مدرات استفاده شود.
۵- خوردن هر شش ساعت یک لیوان دمکرده غلیظ آویشن با عسل.
۶- مصزف شیر با مخلوطی از گلاب و عسل جهت پاکسازی و بازیافت قوت از دست رفته بدن.

درمان مسمومیت:
۱- خوردن خرما (عجوه، خرمای سیاه رنگ و در مدینه)
– درمان زهر است.
– هفت عدد ناشتا جهت پیشگیری از سم، سحر و شیطان.
۲- خوردن  سویق سیب (داروی عمومی است)
۳- مالیدن  نمک دریا برمحل:
یا مخلوط کردن نمک دریا با آب و  و خواندن سوره خمد و معوذتین بر آب و خوردن یک جرعه سپس مالیدن نمک بر محل(در عقرب گزیدگی)
۴- مرکب ۵ که #داروی_جامع_امام_رضا (ع) است و به عقیده بنده می‌تواند درمان کل مسمومیت‌ها باشد.
۵-عسل:
– عسل دارویی عمومی است ولی درمان خاص مسمومیت‌ها است.
– مقدار مصرف بین یک تا سه قاشق مرباخوری می‌باشد. اگر عسل با روغن زرد گاوی (مخصوصا کهنه) به اندازه مساوی مخلوط گردد درمان زهرهای خوراکی است.
۶- حجامت:
– بلافاصله بیمار را حجامت کرد تا به حالت عادی بازگردد.
– زهر در خون ایجاد لخته می‌کند و حجامت علاوه بر کم کردن مقدار زهر در بدن، این لخته‌ها را نیز خارج می‌کند.
۷-اشک آهو: نوعی آهو به نام وعل که در سند زندگی می‌کند و هرگاه که مار او را بگزد از چشمش نوعی اشک خاص جاری می‌شود و در گودی پایین چشمش جمع می‌شود این اشک مانند موم و زردرنگ است و برای عقرب‌گزیدگی و مارگزیدگی درمان خوبی است. این دارو باید روی محل گزش مالیده شود یا اگر زهر خورده شده این دارو را باید در دهان قرار داد تا کم کم وارد بدن شود.
۸- کَرنَب ( برگ کلم وحشی)
اگر ساقه آن را خشک کرده و آسیاب کنند برای کسی که دچار مسمومیت شده مفید است مخصوصاً اگر همراه با تریاق مصرف شود.
۹- داروی شافیه (داروی حضرت موسی(ع) یا مرکب هفت) می‌باشد؛ این دارو مخصوصاً برای درمان مسمومیت ساخته شده.
داروی شافیه را باید زیر خاک یا جو دفن کرد و هر ماه که می‌گذرد درمان بخشی از بیماری‌ها می‌باشد، البته با گذشت هر ماه بر خواص دارو افزوده می‌شود به عنوان مثال اگر بیست ماه گذشته باشد تمام خواص داروی یک ماهه، دو ماهه الی بیست ماهه را دارا می‌باشد.
۱۰- داروی حضرت محمد(ص) می‌باشد پایه اش همان داروی شافیه است اما خواصش از آن دارو بیشتر است بلکه درمان همه دردهاست.
۱۱-تریاق بزرگ:
دارویی ترکیبی است که گوشت مار هم به آن اضافه می‌شود، گوشت مار برای جذب زهر مار مفید است، البته بیشتر فقها بر این عقیده‌اند که استفاده از این دارو اشکال دارد مگر زمانی که جان شخص در خطر باشد و برخی فقها استفاده از آن را در صورتی که گوشت مار مستهلک شده باشد مجاز می‌دانند.
۱۲- دعا و رقیه:
-دستت را بر محل درد قرار بده و بمال، سپس دستت را بر موضع سجود قرار بده، بعد از نماز صبح و این را بگو «بسم الله وبالله ومحمد رسول الله صلى الله علیه وآله» سپس دستت را بردار و بر محل درد قرار بده و این را هفت مرتبه بگو «اشفنی یا شافی إلا شفاء إلا شفاؤک شفاء لا یغادر سقما»
– خواندن سوره نازعات
– خواندن سوره بروج بر آب و خوردن آن جهت جلوگیری از تاثیر زهر.

روایات مبحث مسمومیت:

– پیامبر(ص) می‌فرمایند: «رقیه نیست مگر در سه چیز، گزیدگی (حیوانات زهردار)، چشم‌زخم، و خونی که بند نمی‌آید، و گزیدگی یعنی زهر.»
– روایت دیگر:«رقیه خواندن اشکالی ندارد برای، چشم‌زخم و تب و دندان‌درد و هر جنبنده‌ای که زهر دارد، درصورتی که مرد بداند چه بگوید و چیزی که نمی‌شناسد داخل رقیه و عوذه نکند.»
– امام صادق ع: رقیه و عوذه و نشره اشکال ندارد، درصورتی که از قرآن باشد، آیا خداوند تبارک و تعالی نمی‌فرماید: آیاتی از قرآن نازل می‌کنیم که برای مؤمنین شفاست. آیا خداوند تبارک و تعالی نمی‌فرماید: قرآن اگر بر کوه نازل شود کوه ترک می‌خورد و خاشع و خاضع خواهد بود. از ما بپرسید، به شما می‌آموزیم آیات درمانی قرآن را برای هر بیماری»
– روایت : کسی که زهر خورده یا دچار مارگزیدگی و عقرب‌گزیدگی خواندن سوره نازعات برای او شفاست و اگر شخصی که زهر خورده سوره بروج را بر آب بخواند و بنوشد زهر به او ضرر نمی‌رساند.
– و از اما صادق ع:  دستت را بر محل درد قرار بده و بمال، سپس دستت را بر موضع سجود قرار بده، بعد از نماز صبح و این را بگو «بسم الله وبالله ومحمد رسول الله صلى الله علیه وآله» سپس دستت را بردار و بر محل درد قرار بده و این را هفت مرتبه بگو «اشفنی یا شافی إلا شفاء إلا شفاؤک شفاء لا یغادر سقما»
– پیامبر(ص) نقل شده:«خرمای عجوه که از نوع خرمای برنی است، درمان زهر است.»
– روایت دیگری از پیامبر(ص) می‌فرماید: «عجوه از بهشت است، در عجوه درمان زهر است.»
– امام صادق(ع) فرمودند: «کسی که هر روز در ناشتا است هفت عدد خرمای عجوه از خرمای عالی مدینه بخورد، سم و سحر و شیطان در او اثر نمی‌کند.»
– روایت دیگری از امام صادق(ع) آمده: «در خرمای عجوه عالیه درمان است و مانند تریاق است اگر اول روز خورده شود.»
– (البته این روایت‌ها اختصاص به عجوه عالیه ندارد و اگر مال شهر دیگری هم باشد همین کاربرد را دارد.)
–  روایت دیگری می‌گوید: «عجوه از بهشت است و در آن درمان و زهر است، هسته خرما را بگیرید سپس خیلی نرم بکوبید و با روغن زرد گاوی کهنه مخلوط کنید و در شیشه بگذارید و هر وقت نیاز پیدا کردید از آن استفاده کنید.» (البته شاید کل انواع خرما این اثر را داشته باشند.)
– امام صادق(ع) می‌فرمایند: «اگر مردم بدانند که در سیب چه خاصیتی است، بیماران خود را درمان نمی‌کردند مگر با سیب.»
– امام کاظم(ع) می‌فرمایند: «سیب برای چند بلا مفید است، برای سم، و سحر، و لمم (نوعی جنون)، و بلغم و چیزی سریع‌تر از سیب نفع نمی‌رساند.» البته منظور سیب طبیعی است.
– امام صادق(ع) می‌فرمایند: «برای درمان زهرها چیزی بهتر از سویق سیب نمی‌شناسم.»
– در روایت دیگری آمده: زمانی که از اهل خانه را چیزی می‌گزید، امام می‌فرمود به او سویق سیب بدهید.