به درسـتی نمیدانیم چرا بـا این پدیـده نوظهـور علمی جهـان که برسـتون هاي علم و دانش پیشـینیان مـا بنـا نهـاده شـده مخـالفت می ورزند.
 
برخی از پزشـکان متخصص در علاج سرطان نسبت به زالودرمانی و یافته هاي جدید تجربی آنچنان بی اعتنا هستندکه گویی زالوو زالودرمانی هرگز در علاج بیماري ها تأثیري نداشته و ندارد.  

بیمـاري داشـتم که دچـار نوعی سـرطان زیر قوزك پـا بود و زخم ایجادشـده در پایش چون حفره اي جا بازکرده بودکه تخم مرغ کـوچکی در عمق آنجـا میگرفت. 

زخمی چرکین که دائمـا عفونت از آن تراوش می کرد و بتدریـج حفره پـا عمیق تر میگردیـد.  

تمامی درمانهاي شـیمیایی وجراحی و پرتودرمانی اثري نبخشیده بود.

 بیمارکه جوانی بود متعهدبه اداره چندخواهر و برادر ناامید شده و پزشکان گفته بودند  بایدپایش قطع شود...